مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی (ره): روزی مردی نزد امیرالمؤمنین (علیه السلام) آمد و عرض کرد: گناه بسیار کردم؛ برایم دعا کنید تا خدا مرا بیامرزد. حضرت فرمودند: استغفار کن. فرد دیگری آمد و عرضه داشت من فقیرم؛ برایم دعا کنید. حضرت فرمودند: استغفار کن. نفر سوم آمد و عرضه داشت زراعت من آب ندارد و خشک است؛ دعا کنید تا خدا باران نازل کند. حضرت فرمودند: استغفار کن. چهارمین نفر آمد و عرض کرد: ثروت بسیار دارم؛ اما اولاد ندارم؛ برام دعا کنید. حضرت فرمودند: استغفار کن.

ابن عباس می‌گوید در خدمت حضرت بودم، عرض کردم یا امیرالمؤمنین! از شما سؤالات مختلف پرسیده شد؛ اما به همه آن‌ها فقط یک پاسخ دادید. حضرت فرمودند: آیا نشنیدی خدا در قرآن فرمود: «اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کانَ غَفَّاراً، یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً وَ یُمْدِدْکُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِینَ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ جَنَّاتٍ وَ یَجْعَلْ لَکُمْ أَنْهاراً...» [از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او همواره آمرزنده است [تا] بر شما از آسمان باران پی در پی فرستد و شما را به اموال و پسران یاری کند و برای شما باغ‌ها قرار دهد و نهرها پدید آورد. شما را چه شده که از شکوه خدا بیم ندارید و حال آنکه شما را مرحله به مرحله خلق کرده است؟!]

در حدیث داریم هر کسی استغفار کند، چهار چیز نصیبش می‌شود؛ «مَنْ أَکْثَرَ اَلاِسْتِغْفَارَ جَعَلَ اَللَّهُ لَهُ مِنْ کُلِّ هَمٍّ فَرَجاً وَ مِنْ کُلِّ ضِیقٍ مَخْرَجاً وَ مِن کُلِّ خوفٍ اَمناً وَ رَزَقَهُ مِنْ حَیْثُ لاَیَحْتَسِبُ؛

هر کس زیاد استغفار کند خدا برای او از هر غمی فرجی قرار دهد؛ از هر سختی بیرون آید؛ در هر ترسی در امنیت است و روزی دهد او را از آنجا که گمان ندارد.»