۴ - اذن ورود: خداوند در قرآن می‌فرماید: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید! در خانه‌هایی غیر از خانه خود وارد نشوید تا اجازه بگیرید و بر اهل آن خانه سلام کنید. این برای شما بهتر است تا شاید متذکّر شوید! و اگر کسی را در آن نیافتید، وارد نشوید تا به شما اجازه داده شود و اگر گفته شد: "بازگردید! " بازگردید. این برای شما پاکیزه‌تر است و خداوند به آنچه انجام می‌دهید آگاه است!».

۵ - پرهیز از تشریفات: آفتی که از قدیم در مجالس میهمانی وجود داشت و امروزه بروز و ظهور بیشتری پیدا کرده، وجود تشریفات و تجملات نابجا است که میهمانی را دچار گناه اسراف می‌کند. میهمانان نه تنها نباید انتظار تشریفات را داشته باشد؛ بلکه باید با این پدیده برخورد کنند. امام رضا (علیه‌السلام) از پدرانش نقل می‌کند: «مردی، حضرت علی (علیه‌السلام) را دعوت کرد و آن حضرت به او فرمودند: پذیرفتم، به شرط آنکه سه قول به من بدهی. مرد گفت: چه قولی، ای امیرمؤمنان؟! امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) فرمودند: از بیرون، چیزی برای ما تهیه نکنی، آنچه را در خانه هست، از من دریغ نورزی و خانواده را به زحمت نیندازی. مرد گفت: قبول است. پس امام دعوتش را پذیرفتند».

۶ - تعارف نکردن در خوردن غذا: امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرمایند: «هرگاه برادرت به تو گفت: بخور، حتماً بخور، و او را مجبور نکن که قَسَمت بدهد؛ چرا که او با تعارف کردنت به غذا می‌خواهد به تو احترام بگذارد».

همچنین آن حضرت فرمودند: «محبت شخص به برادرش، از خوب خوردنش از غذای او دانسته می‌شود. من خوش دارم که شخص میهمان، از غذای من بخورد و خوب - و به اندازه - بخورد. با این کار، مرا خوشحال می‌کند».

۷ - پرهیز از زیاد ماندن در مهمانی: پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله): «مهمانی، سه روز است و بیشتر از آن، صدقه‌ای است که به میهمان داده می‌شود. هیچ‌یک از شما چندان نزد برادرش نماند که او را به گناه بیندازد. گفته شد: ای پیامبر خدا! چگونه او را به گناه می‌اندازد؟ فرمودند: تا جایی که چیزی برایش نماند که برای او خرج کند».