آمریکا، درخور ارتباط با جمهوری اسلامی نیست. ماهیّت آمریکا، چنین اقتضایی دارد. سرشت و ذات آمریکا، در برابر آرمانها و غایات انقلاب است و ما هیچ راهی جز مقاومت و نفی رابطه و مذاکره نداریم. رابطه با آمریکا، بنبستِ محض است و برخلاف شرافت.
در موقعیّت دشواری قرار داریم و ناچاریم به حداقلها بسنده کنیم. نباید چنین میشد؛ اما سکوتها و انفعالها و بیعملیها، چنین وضعی را پدید آورد. حال که چنین شده، باید مدارا کرد و برای مجالهای بعدی، دولت جوانِ حزباللهی را طراحی کرد.
شعرِ «ای ایران»، دو نسخه دارد. نسخه نخست، ایدئولوژیزدایی شده است که فقط از مطلقِ ایران سخن میگوید و هیچ نماد و نشانه هویّتی در آن به چشم نمیخورد. این نسخه، عام و مطلق است؛ چنانکه هر ملّیّتی میتواند گستره خاکیِ خویش را مبنا قرار بدهد و از همبستگیِ معطوف به آن سخن بگوید. اما نسخه دوّم شعرِ «ای ایران»، ایدئولوژیک است؛ یعنی تمامیّتِ هویّت اسلامیِ ایرانیان در آن برجسته و آشکار شده است و خنثی و بیطرف نیست