دولت وفاق لایحه «مقابله با انتشار محتوای خبری خلاف واقع در فضای مجازی» را که با قید دو فوریت به مجلس شورای اسلامی ارسال کرده بود و مجلس هم آن را تصویب کرده بود، پس گرفت. دولت این اقدام را در راستای شنیدن حرف مردم و انسجام ملی تفسیر کرد. در حالی که فشار رسانه ای جریان معارض و عادیسازی بر دولت، عامل این بدعت است.
رژیم جعلی و جنایتکار اسرائیل با برنامهای کاملاً حساب شده و هماهنگ با دولت مستکبر آمریکا و تدارک مزدوران داخلی وطن فروش، سحرگاه ٢٣ خرداد به ایران حمله نظامی کرد و ایران را ناخواسته وارد جنگ تحمیلی کرد. این حمله گسترده دشمن صهیونی شباهت زیادی با شروع تجاوز صدام حسین به ایران در ٣١ شهریور ۵٩ دارد. خیال خام هر دو دشمن متجاوز این بود که میتوانند با عملیات نظامی پیش دستانه و ضربتی، ایران را از پا در آورده او را مجبور به دادن امتیازهای خفتبار کند.
قرآن کریم میفرماید ما قوم یهود را به حَسَنَاتِ و سییِئَات مبتلا میکنیم و میآزماییم تا به عهد خود با خدا باز گردند: «وَبَلَوْنَاهُمْ بِالْحَسَنَاتِ وَالسَّيِّئَاتِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ»
و در جای دیگر میفرماید ما مؤمنین را به بلا حسنه مبتلا کرده، آنها را میآزماییم: «وَلِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلَاءً حَسَنًا؟إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ»
پوشش عمل پسندیده و حسن است؛ زیرا انسان به خاطر پوشش، احساس شرم نمیکند؛ بلکه احساس آرامش میکند. ولی انسان از ناپوششی احساس شرم میکند. چنان که این احساس شرم برای حضرت آدم و حوا اتفاق افتاد. بنابراین، ناپوششی بنا به حکم عقل، عملی قبیح و نکوهیده است و پوشش، امر عقلانی است.
من نیز به افراطگویی عاری از عمل در باب فضیلت بد گمانم؛ ولی به تفریطگرایی، بیشتر بد گمانم. چون زمانه در تفریط به سر میبرد و نه در افراط.
رد صلاحیت متقاضی استخدام در ادارات حکومتی، نه تفتیش است و نه مجازات و نه سلب حقوق شهروندی. اگر به این مجازات میگویید، بروید ببینید که همین آقای آشنا، (مشاور رییسجمهورقبلی)، چه مجازاتی که بر مستخدمین محل کار خود نکرده است.