امروز درحالی‌که امام خامنه‌ای مهم‌ترین راهبرد کشور را «ایمان و امید» می‌دانند و در آستانه برگزاری انتخابات مجلس خبرگان و مجلس شورای اسلامی هستیم و برای حضور حداکثری مردم، تقویت ایمان و امید لازم است و دولت محترم نیز به فضل الهی در جهت امیدبخشی و تقویت ایمان مردم به انقلاب اسلامی، تلاش‌های بسیار خوبی انجام داده‌اند، دشمن درصدد است با اقدامات انحرافی، توجه مردم را از اقدامات مثبت وامیدبخش منحرف سازد تا متوجه نقاط مثبت نظام نشوند و بتوانند همچنان با اخبار یأس آلود، در جهت تضعیف ایمان و امید مردم تلاش کنند.

این روزها اخبار مسرت‌بخش رونمایی از موشک هایپرسونیک فتاح و رونمایی از هواپیمای مسافربری و ساخت موتور هواپیما و افزایش توان ایران در اورهال کردن هواپیماهای مسافربری برای دیگر کشورها، اخبار بسیار غرورآمیز و مسرت‌بخشی بوده است. از سوی دیگر سیاست‌های عزتمندانه وزارت خارجه در برقرار ارتباط با کشورهای منطقه؛ مانند عربستان سعودی و امارات و مصر و اجرایی شدن عضویت ایران در شانگهای و تلاش در جهت عضویت ایران در بریکس و مراودات اقتصادی میان کشورهای چین، روسیه، اندونزی، عراق و ترکمنستان، مردم را نسبت به بهبود شرایط اقتصادی امیدوار ساخته است. رشد اقتصادی ۴ درصدی نیز برای کشور، یک موفقیت چشمگیری محسوب می‌شود. مذاکراتِ در حال انجام برای رفع تحریم‌ها نیز به نقطه قابل‌قبولی رسیده است و بازار نیز در برابر اقدامات مثبت دولت نسبت به کاهش قیمت ارز و افزایش پول ملی و کاهش قیمت‌های اتومبیل و خانه و دیگر کالاهای اساسی، روی خوش ‌نشان داده است. در چنین شرایطی، ناگهان آقای ظریف پس از مدت‌ها سکوت پا به میدان می‌گذارد و با تشکیک در بدیهیات، از قرارداد ننگین ترکمانچای دفاع می‌کند! و آقای محمد خاتمی در باب زن و حقوق زن داد سخن می‌دهد و حکم به حجاب را بر خلاف آیه لااکراه فی الدین و قرآن می‌داند! خانواده پیرفلک نیز با راه‌اندازی مراسم برای فرزندشان، دست به اقدامات خشن زده و پلیس مملکت را با ماشین زیر می‌گیرند و ایذه را متشنج می‌کنند! رسانه‌های بیرونی دشمن و رسانه‌های داخلی مدعیان اصلاحات نیز به برجسته‌سازی این اخبار می‌پردازند و رسانه‌های انقلابی نیز به پاسخ آن‌ها مشغول می‌شوند و در نتیجه: هدف دشمن که انحراف توجه مردم از نقاط مثبت و امیدبخش است، تحقق پیدا می‌کند. البته منظور ما از این یادداشت، این نیست که آقای ظریف عامل مستقیم دشمن است؛ بلکه منظور این است که گاهی افراد، چه بسا ناخواسته، عامل دشمن می‌شوند و در جورچین دشمن نقش ایفا می‌کنند و برنامه دشمن را به پیش می‌برند.

بنابراین، جریان انقلابی باید مراقب باشد که در جورچین دشمن قرار نگیرد. باید در عین حالی که نقشه دشمن را خنثی می‌کند، دشمن را به موضع انفعالی انداخت. برای این کار باید با اصول جنگ روانی آشنا شد و دشمن را در این عرصه نیز به شکست کشاند.