ازدواج از سنت های حسنه جامعه اسلامی است و توجه به آن در روایات واحادیث، اهمیت مساله را بیش از پیش آشکار می سازد. ازدواج علاوه بر آرامش زن و مرد، موجب بقای نسل و سلامت جامعه می گردد; چنانکه قرآن می فرماید:یکی از نشانه های خداوند این است که برایتان همسری آفرید تا موجب آرامشتان باشد و بین شما الفت و مهربانی قرار داد. 

با وجود تاکید بسیار بر ازدواج، جایی که پای شرف، دین و امکان خطر گناه پیش آید، طلاق ضرورت می یابد. اسلام چون مسیحیت کاتولیک، پیمان ازدواج راناگسستنی نمی داند و یا چون یهود، به بازبودن نسبی درهای خروجی اعتقادی ندارد; بلکه طلاق را مبغوض ترین حلالهامی شمرد (2) و آن را امری آسیبی ولی اجتناب ناپذیر می داند و معتقد است چنانچه در حدی متعارف نگه داشته شود،می تواند حایز نتایج مثبتی برای خانواده وجامعه باشد. (3) در جوامع پیشرفته صنعتی، روابط انسانی و در پی آن روابطخانوادگی از ابعاد معنوی تهی و در نتیجه سست، سرد و آسیب پذیر شده است; تنهاهدف زندگی مشترک، ارضای خواسته های غریزی است و جسم وخواسته های آن، محور تمام ارزشها وکوششهاست. چیزی ارزش خوانده می شود یا به نظر دارای ارزش می آید که نیازهای طبیعی و کششهای جسمانی راپاسخ دهد; پس بمحض یکنواخت شدن روابط جسمانی، طرفین در جستجوی سرچشمه های دیگر تمتع، به پیوندهای دیگر می اندیشند.متاسفانه در سالهای اخیر در کشور مانیز بویژه در شهرهای بزرگی چون تهران -که بافت زندگی شهری آن را به یک جامعه صنعتی تبدیل نموده است - آمار طلاق نسبت به ازدواج، حرکتی افزایشی داشته است بطوری که طبق آمار بدست آمده درسال 1359، از هر 32377 ازدواج، 5260مورد به طلاق منجر شده و در سال 1360، از 57833 مورد ازدواج، 9414مورد آن به طلاق انجامیده است که از این تعداد در سال 59، 76/15 درصد طلاق به تهران تعلق داشته و 11/7 درصد به کل کشور و در سال 60، 28/16 درصد به تهران و 29/8 درصد در کل کشور بوده است. دوگانگی وسیعی در آمار طلاق شهر وروستا بویژه تهران و روستا وجود دارد ودر مواردی تا 4 برابر گزارش شده است.علت این دوگانگی این است که در جامعه سنتی، سنتها همچون ستونهای استوارموجب بقای خانواده شده است در حالی که جوامع صنعتی طلاق را نفی می کنند وموجبات استحکام پیوند زناشویی را نیزفراهم نمی آورند; به همین دلیل الگو قراردادن قوانین غربی در جامعه اسلامی ماکار ساز نبوده، از معضلات پی آمد طلاق نمی کاهد; زیرا این قوانین مطابق با عرف غرب تدوین شده است و نمی تواندخواسته های جوامع اسلامی و سنتی رابرآورده سازد. متاسفانه برخی ازتحصیلکرده های این گونه جوامع نیزفریب ظواهر فریبنده این قوانین را خورده،پس از بازگشت به وطن بانگ سر می دهندکه بطور مثال حق طلاق به زن تعلق داشته باشد و... . باید به اینان یادآوری کنیم که آمار طلاق در خانواده های بی سواد و یابالاتر از فوق لیسانس و در میان خانواده هایی که زن استقلال مالی دارد،بیشتر است. خوشبختانه زن مسلمان، از الگوی کامل خویش، بانوی دو عالم حضرت فاطمه زهرا«علیها السلام » پیروی می کند که به دست مبارک خویش دستاس می کردند وبرای فرزندانشان لباس می دوختند. زن جامعه ما علاوه بر رسیدگی به امور خانه،همسر و فرزندان، به اقتصاد منزل چه درخانه بعنوان خود اشتغالی (بافتنی،خیاطی، فرشبافی) و چه خارج از خانه کمک موثری می کند و همواره با رضایت کامل ایثار کرده، زندگی را بخوبی در کنارهمسر و فرزندان ادامه می دهد. او مصداق این ضرب المثل معروف است که:

زن خوب و فرمانبر پارسا کند مرد درویش را پادشا

ادامه دارد...

 

من یک مادرم ..

 نسا جعفری