در روزهای گذشته انتشار تصاویر حیرت‌انگیز از هنجارشکنی آشکار زنان بی‌حجاب و بدن‌نمایی برخی از آن‌ها در جریان برپایی یک نمایشگاه در دانشگاه تهران، دیگر مسجل ساخته است که قطعاً دست‌های پشت پرده‌ای در کار است تا با یک طراحی حساب‌شده و بر اساس سناریوی حرکت گام‌به‌گام، اساس نظام جمهوری اسلامی را هدف قرار داده و به نابودی بکشاند.

اگر بر فرض هم بگوییم که در خیابان‌ها نمی‌توان جلوی این موج بنیان‌کن را گرفت (که اصلاً قابل پذیرش نیست)، رواج ابتذال علنی در محیط اداری و فرهنگی دانشگاه، آن هم دانشگاه تهران، چگونه قابل توجیه است؟!

به نظر می‌رسد که با توجه به رواج عجیب و کاملاً مشکوک پدیده بی‌عفتی و سکوت و انفعال مشکوک‌تر برخی از مسئولان مربوطه، این گمانه مطرح می‌شود که توطئه «بنیان‌کنی تدریجی هنجارها» به منظور «بنیان‌کنی نظام جمهوری اسلامی» به صورت کاملاً حساب شده و خزنده در حال اجرا است.

این گمانه از آن جایی به یک نظر قطعی نزدیک می‌شود که دست‌های پیدا و پنهان دشمنان را می‌توان در این توطئه بنیان‌کن مشاهده کرد. نویسنده آمریکایی کتاب «انقلاب جنسی و کنترل سیاسی» صراحتاً می‌نویسد: «من به خانم‌ها در ایران می‌گویم اگر یک قدم عقب بروید، و تأکید می‌کنم اگر حجاب را بردارید و درگیر کودتای سازمان سیا شوید، چه اتفاقی می‌افتد. آن‌ها مصمم به ویران کردن کشور شما هستند. من از آینده می‌گویم.»

واقعاً در برابر این توطئه حساب شده، چه تدبیری باید اندیشید؟ آیا می‌توان پذیرفت که نظام مقتدر جمهوری اسلامی نمی‌تواند از عهده این توطئه آشکار برآمده و آن را کنترل کند؟ آیا انفعال برخی مسئولان مربوطه، ناشی از غفلت و ناتوانی است یا اینکه خدای ناکرده بوی خیانت به مشام می‌رسد؟

از این دست پرسش‌ها همواره ذهن دغدغه‌مندان را به خود مشغول کرده و متدینین را نگران کرده است. فقط عریانگری نیست که رواج رو به تزایدی یافته است؛ سرو علنی شراب را نیز باید در زنجیره همین توطئه «بنیان‌کنی تدریجی هنجارها» به شمار آورد.

متاسفانه در برابر این پرسشگری‌ها و دغدغه‌مندی‌ها، نه پاسخی شنیده می‌شود و نه اقدام در خور توجهی انجام می‌شود. به نظر می‌رسد که راه چاره حل این معضل را باید در آتش به اختیاری موثرترین نهاد برآمده از انقلاب و نظام اسلامی جستجو کرد.

این روزها که در ایام بزرگداشت هفته بسیج قرار داریم، می‌توان بار دیگر با رجوع به توان و کارایی این نهاد مقدس، باز هم گره‌های به ظاهر ناگشودنی را گشود و راه حل قطعی برای مشکل به وجود آمده یافت. 

شجره طیبه بسیج که در طول دوران عمر مبارک 46 ساله خود منشأ اثرات فراوان در دفاع از دین، انقلاب، نظام و حقوق و منافع مردم بوده است و در تمام بحران‌های تحمیلی بر ضد ملک و مملکت، سینه سپر کرده و راست قامتانه ایستاد، در برابر موج بنیان‌کن ناهنجاری‌ها هم به خوبی می‌تواند بایستد. بسیج ده‌ها میلیونی ملت شریف ایران، باید در دو عرصه فرهنگ سازی و مقابله با توطئه رواج بی‌عفتی به میدان بیاید و آتش به اختیار عمل کند. این آتش به اختیاری به معنای خروج از نظم و قانون نیست؛ چه آنکه شئونات بسیج، بی‌قانونی و خروج از نظم و انضباط را بر نمی‌تابد. بسیج باید در میان بی‌عملی برخی از مراکز مسئول، امر الهی «امر به معروف و نهی از منکر» را احیاء و اجرا کند و به مانند همیشه، تحت فرمان فرماندهی معظم کل قوا آنچه مصلحت اسلام و انقلاب است را عملی سازد.

 لزوم آتش به اختیاری «بسیج» در مقابل توطئه «بنیان‌کنی تدریجی هنجارها» را نمی‌توان نادیده گرفت. شاید خروش انقلابی بسیج موجب شود تا سایر مسئولان از خواب غفلت بیدار شوند!