هر سال چند عنوان جدید کتاب، روانه بازار نشر میشود؟ این پرسش، در هر کشور، پاسخی جداگانه دارد و حاصل آن، جدولی است که سازمان یونسکو، هر ساله عرضه میکند. ده کشور برتر در این زمینه، همگی از کشورهای قدرتمند علمی جهان هستند. رتبه اول متعلق به چین است و پس از آن کشورهای آمریکا، انگلستان، ژاپن، روسیه، آلمان، هند و فرانسه قرار دارند. ایران در این فهرست، رتبه نهم را دارد و ایتالیا نیز جایگاه دهم را اشغال کرده است.
رتبه فرهنگی ایران فقط به کتاب محدود نمیشود. از نظر میزان حضور مردم در سینما، ایران رتبه نوزدهم جهان را دارد و سالانه 26 میلیون نفر به سینما میروند. همچنین از نظر تعداد تولید فیلم نیز بنا به آمار سال 1390، ایران با سالانه 76 فیلم، همین رتبه را در زمینه پرمحصولترین سینماهای جهان دارد. همچنین ایران از نظر تعداد شرکتهای پخش فیلم که شاخصه مهمی در توزیع فیلم سینمایی محسوب میشود، طبق آمار سال 1390، با 94 شرکت، مقام دهم جهان را پس از آمریکا، انگلستان و آلمان و بالاتر از آرژانتین و سوییس داراست. از نظر تعداد جوایز بینالمللی، سینمای ایران پس از انقلاب تقریباً همه جوایز مهم جهانی را به دست آورده و از نظر میزان استقبال مخاطبان نیز از ده فیلم پرمخاطب تاریخ سینمای ایران، نُه فیلم متعلق به دوران پس از انقلاب هستند.
اما رشد مطبوعات، یکی از مهمترین شاخصههای انقلاب اسلامی در ایران است. در سال 1357 تنها چهار روزنامه در سراسر کشور منتشر میشد: روزنامههای کیهان، اطلاعات، آیندگان و رستاخیز. سال 1397 تعداد روزنامههای کشور به 56 روزنامه رسیده است و مهمتر از آن، هر چهار روزنامه سال 1357 یا وابسته به ارگانهای حکومتی بودند یا متعلق به سناتورها و اعضای نزدیک به حکومت. در حالی که امروزه اکثر روزنامههای کشور را روزنامهنگاران مستقل و نیز بخش خصوصی اداره میکنند. البته این فقط آمار روزنامههاست؛ یعنی نشریاتی که هر روز منتشر میشوند. دیگر نشریات هفتگی و ماهانه، رقمی بسیار گستردهتر را پوشش میدهند. بنا به آمار وزارت ارشاد در سال 1391 مجموع نشریاتی که منتشر میشدند 2 هزار و 635 نشریه بود که از این تعداد، 101 نشریه به شکل روزانه، 206 نشریه به شکل هفتهنامه، 147 نشریه به شکل دوهفتهنامه، 847 نشریه به شکل ماهنامه، 161 نشریه به شکل دوماهنامه، 1251 نشریه به شکل فصلنامه، 234 نشریه به شکل دو فصل نامه، 26 نشریه به شکل سالنامه، 4 نشریه به شکل دو شماره در هفته، 4 نشریه به شکل سه شماره در هفته و 5 نشریه به شکلهای دیگر منتشر میشوند. مهمتر از همه، گسترش فرهنگ مطبوعات به استانها و شهرستانهای دیگر است؛ چرا که حدود 1290 نشریه در خارج از تهران و شهرهای دیگر منتشر میشوند.
در نهایت، یکی از دستاوردهای مهم دیگر انقلاب در زمینه فرهنگ و رسانه، گسترش رادیو و تلویزیون در سراسر کشور بوده است. پیش از انقلاب، تنها دو شبکه تلویزیونی و چند شبکه ملی و استانی رادیویی وجود داشت؛ اما پس از انقلاب، مجموع شبکههای تلویزیونی، رادیویی، برونمرزی، استانی و اینترنتی که در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به وجود آمده، به 130 شبکه بالغ میشود.
انجمن جهانی اقتصاد پس از جنگ جهانی دوم تاسیس شد و هدف خود را تضمینِ ثباتِ مالی کشورها، تسهیل تجارت بینالمللی، توسعه آمارِ کار، رشد اقتصادیِ باثبات در کشورها و در نهایت کاهش فقر اعلام کرده است. اینک 189 کشور از جمله ایران عضو این سازمان هستند. این سازمان برای محاسبه وضعیت اقتصادی کشورها، از شاخصی استفاده میکند که به آن «اندازه بازار» میگویند. اندازه بازار هر کشور، یعنی کل محصولاتی که یک کشور برای عرضه به بازار و مشتریان تولید میکند. برای محاسبه اندازه بازار، سه شاخص وجود دارد: اندازه بازار داخلی، یعنی کالاهایی که در بازار داخلی عرضه میشود، اندازه بازار خارجی، یعنی کالاهایی که صادر میشود، و در نهایت سهم صادرات از کل تولید ناخالص ملی یعنی اینکه چقدر از کل پولی که در داخل کشور تولید میشود، محصول بازار خارجی است.
ایران به علت تحریمها در دوران پس از انقلاب با مشکلات اقتصادی زیادی دست به گریبان بوده؛ اما با این وجود، پیشرفتهای بسیاری نیز داشته است. ایران در صادرات بسیاری از محصولات کشاورزی و دامی و صنعتی در جهان دارای رتبهی برتر است. ایران در زمینه صادرات فرش دستباف، خاویار، زعفران، پسته و زرشک، رتبه اول جهانی را دارد. در زمینه تولید میوههای زردآلو، خیار و گردو، ایران در جهان رتبه دوم را دارد. در زمینه تولید هندوانه، ایران رتبه سوم جهان را دارد. در صادرات بادام، ایران کشور چهارم جهان است، در تولید پیاز رتبه ششم، و در تولید گوجه، مرکبات و پشم گوسفند رتبه هفتم جهان را داراست. همچنین ایران هشتمین صادرکننده بزرگ سیمان در جهان است و به جز این در مجموع هشتمین رده جهانی را در میان تولید مرغ و میوهجات را داراست. حجم بالای تولیدات کشاورزی و دامی در ایران، نشان میدهد که ایران آمادگی و ظرفیت تأمین امنیت غذایی مردم را دارد.
با وجود این، محصولات کشاورزی و دامی در واقع کوچکترین بخش اقتصاد ایران را در برمیگیرد. بنا به برخی از آمارها، کشاورزی تنها 11درصد از اقتصاد ایران را در برمیگیرد و دو بخش دیگر اقتصاد ایران، یعنی صنعت و خدمات، بسیار بزرگتر و حجیمتر از بخش کشاورزی هستند. در بخش خدمات، مثلاً در زمینه گردشگری، ایران توانسته از سال 1370 تاکنون، 33 میلیون نفر به آمار گردشگران خارجی خود اضافه کند که از نظر میزان رشد جذب گردشگر، کشور هفتم جهان است.
در بخش صنعت نیز ایران در طی سالهای اخیر با رشد چشمگیر 6.5 (شش و نیم) درصدی در صادرات محصولات پتروشیمی همراه بوده است. 2.5 (دو و نیم) درصد بازار جهانی کودهای نیتروژنی، بیش از 3 درصد بازار اتیلن جهان، 4 درصد بازار اوره جهان، 4 درصد بازار سولفور و نزدیک به 4 درصد بازار آمونیاک جهان در اختیار ایران قرار دارد.
با توجه به همین حضور ایران در بازارهای خارجی و داخلی، انجمن جهانی اقتصاد در سال 1395 حجم بازار ایران را در رتبه نوزدهم جهانی قرار داد.
قدرت جهانی
هادسن که از معتبرترین موسسات نزدیک به حزب جمهوریخواه آمریکاست، ایرانِ امروز را، هفتمین کشور قدرتمند جهان پس از آمریکا، چین، ژاپن، آلمان، روسیه و هند میداند. اما این فقط نظریۀ اتاق فکر هادسن نیست. امریکن اینترست در سال 1384 توسط یک استراتژیست آمریکایی، به اسم فرانسیس فوکویاما ساخته شد.
فوکویاما نیز که به محافظهکاران آمریکا نزدیک است، معتقد بود که دموکراسی غربی همراه با اقتصاد سرمایهداری آخرین ایستگاه بشر است و پس از آن دیگر تاریخ به پایان میرسد. اما نظریۀ او درست از آب در نیامد. ظهور مقاومت اسلامی در اقصی نقاط جهان، حریف دیگری را برای مبارزه با غرب پدیدار کرده بود: اسلام. اصلیترین پرچمدار اسلام در روزگار جدید، ایران بود و طبیعی بود که حالا موسسۀ فوکویاما، امریکن اینترست، جمهوری اسلامی ایران را با دقت زیر ذرهبین گرفته و مورد مطالعه و پژوهش قرار بدهد. حالا امریکن اینترست هم به نتیجۀ مشابهی رسیده است و پس از آمریکا، چین، ژاپن، روسیه، آلمان و هند، ایران را هفتمین کشور قدرتمند جهان میداند. اما چنین برآوردهایی فقط توسط راستگراها و اتاقهای فکر محافظهکار ارائه نمیشود. نشریات چپ و مستقل و اقتصادی نیز نظرات مشابهی دارند.
روزنامۀ چپگرای ایندیپندنت نیز در جدیدترین گزارش خود در تیرماه 1397، ایران را سیزدهمین کشور قدرتمند جهان میداند که نسبت به سال گذشتهاش، سال 1396 یک رتبه بالاتر رفته است. بیزینس اینسایدر، نشریۀ اقتصادی انگلستان نیز ایران را در رتبۀ چهاردهم و سایت خبری یو.اس نیوز نیز ایران را در رتبۀ سیزدهم قدرتمندترین کشور جهان طبقهبندی کرده است. این در حالی است که ایران در طی سالیان اخیر تحت شدیدترین تحریمهای تاریخ جهان بوده است و به جز این، تحریمهای معمول آمریکا و غرب نیز از همان اول انقلاب تا به امروز شامل حال کشور شده است. ضمن این که کشور هشت سال مورد حملۀ خارجی قرار گرفت که طولانیترین جنگ قرن بیستم بود و بارها ترور و کودتا و جنگ نرم و شورش خیابانی را تجربه کرد.
در تمام این سالها رسانههای فارسیزبانِ تحت حمایتِ غرب، مدام از ایرانِ این سالها به عنوان کشوری یاد میکردند که به علتِ انقلاب اسلامی ضعیف شده و توانش را در عرصههای مختلف از دست داده است. اما آمارهای کشورهای غربی حرف دیگری میزند. این آمارها بر اساس شاخصهای مختلفی از قدرت نظامی تا اقتصاد و نفوذ سیاسی به دست آمده و بر اساس معدلی از این شاخصها، قدرت این کشورها را به نمایش میدهد. حضور ایران، در تمامی این آمارها، همواره در میان 15 کشور اول قدرتمند جهان و در بسیاری از موارد، در میان 10 کشور قدرتمند جهان، همچنان ادامه دارد. این در حالی است که خبرگزاری 31 تیرماه 1397 خبر داد که منابعش به طور موثق تایید کردهاند که کاخ سفید، مرحلۀ جدیدی از عملیاتِ جنگ روانی و رسانهای را برای تحریک نارضایتی عمومی در ایران آغاز کرده است. هدف، پایان اقتدار ایران در جهان است و این جنگ جدید تازه در آغاز راه است.