شاید برای برخی عجیب باشد که چگونه ممکن است یک نهاد امنیتی در ایران، رسماً عملکرد منفی و ضد امنیتی چهار روزنامه "هم میهن، سازندگی، شرق، اعتماد" را تحت عنوان (بیشترین محتوای آسیب زننده به عناصر قدرت جمهوری اسلامی) منتشر کند؛ اما همان روزنامه‌ها همچنان به کار خود ادامه می‌دهند! شاید سوال کنند اگر چنین است، خب چرا درش را تخته نمی‌کنند؟!

جدا از اینکه برخی از مسئولان کشوری وظایف خود را به دلایل تنبلی، مصلحت‌های نادرست، حفظ موقعیت، دوری از سرزنش و تنش و... درست انجام نمی‌دهند، باید مصلحت‌های حقیقی را هم در نظر گرفت. 

خطاب این یادداشت، با یزید دوستان نیست؛ بلکه با دوستانی است که حواسشان نیست در حال پیروی کردن از منش توابین در حادثه کربلا هستند.